Kapayapaan sa Mindanao, isulong!

  Tama na! Itigil na ang kaguluhan", isang pagmamakaawa ng mga mamamayan sa gitna ng kaguluhan. Nakakaawang pakinggan mga bulong na naghihiyawan sa kalungkutan.Kalunoslunos na paghihirap ang nadadanasan, kasawiaan ng mga mahal sa buhay ang pinagluluksaan.Kaawa-awang mga kamamayan, ngunit hanggang sa salita na lang ba tayo?

  Putukan dito, putukan doon. Asan na ang katahimikan? Mga rebelde't militar na nagbabakbakan ngunit para sa anong layunin? Layunin sa pagkamit ng kaniya-kaniyang kapayapaan? Hindi nga ba't ito'y kahangasan at katangahan? Kawawang mga anak ng Mindanao, naiipit sa matinding karahasan.

  Kung itago na lang kaya ang lahat ng mga mararahas na armas o di kaya ibaon na lang sa lupa? Pagkatapos palitan na lang ito ng mga libro. Hindi ba't mas madali itong gawin? Kung ang lahat ng anak ng Mindanao ay may pagkakataon magkaroon ng pormal na edukasyon hindi na nila kailangan pang mag ibang diwa. Makakamit na natin ang kapayapaang inaasam-asam ng lahat.

 Sana'y mapakinggan mga mumunting boses na umaalingawngaw sa kahilingingan. Sana'y ang pamahalaan ay may maka Andres Bonifacio pang pananaw, "Bayan muna, bago ang sarili" . Huwag sana'y mag taingang kawali sa mga karaingan ng kanilang mga mamamayan. Edukasyon para sa Mindanao ang solusyon, palitan ang lahat ng armas sa libro, sigurado't bayan ay magiging mapayapa.

 

    Pagkakaisa, pagkakabuklod-buklod..pagtulong sa bayan ating itaguyod.